Με σύννεφα στα μάτια
κατέβηκες και πάλι,
κρανίο κεκαλυμμένο
από υπερήλιο φως.
Λεπτή βροχή από δάκρυ
υγραίνει τα γυαλιά σου.
Σε είπαν «δειλή ρουκέτα»
ή «ο ιπτάμενος φαλλός».
Παλιοί συμμαθητές σου
κι εγώ ανάμεσά τους
γελούσαμε ακόμα,
γιατί ήταν όρθιο το σώμα
μα ανάποδα ο σταυρός.
.webp)
